“Ποσοτικοποίηση των διαφορών όγκου στρες / ηρεμίας 3D SPECT σε
Απεικόνιση αιμάτωσης του μυοκαρδίου”
Συνεργασία
Η Datanalysis σε συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τη Μονάδα Ακτινοφυσικής (Α’ Ακτινολογικό Τμήμα), Αρεταίειου Νοσκομοείου, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διεξήγαγαν το παρόν συνέδριο με θέμα την ποσοτικοποίηση των διαφορών όγκου στρες/ ηρεμίας σε απεικόνιση αιμάτωσης του μυοκαρδίου. Η έρευνα δημοσιεύθηκε το 2010 στο IEEE International Conference on Imaging System and Techniques.
Εισαγωγή
Ο έλεγχος καρδιακής καταπόνησης αποτελεί μια εξέταση πυρηνικής ιατρικής, όπου χρησιμοποιούν στην καρδιολογία με σκοπό τη μέτρηση της δυνατότητας της καρδιάς να αντιδρά θετικά σε εξωτερική καταπόνηση σε περιορισμένο κλινικό χώρο. Σε περίπτωση που εμφανιστούν ανωμαλίες της συσταλτικότητας της αριστερής κοιλίας υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για ένδειξη στεφανιαίας νόσου.
Σκοπός
Η συγκεκριμένη εργασία έγκειται στη μοντελοποίηση της αριστερής κοιλίας της καρδιάς σε κατάσταση άγχους και ηρεμίας και δίνει βάση στην ικανότητα ποσοτικοποίησης των διαφορών που εμφανίζονται από τρισδιάστατες εικόνες άγχους/ηρεμίας.
Μέθοδοι
Α. Ασθενείς- Εικόνες
Ολοκληρώθηκαν από 15 καρδιοπαθείς διαδακασίες καταπόνησης και ηρεμίας με ενδοφλέβεια έγχυση 20 mCi (740MBq) Tc-99m, τετροφοσμίνης σε πρωτόκολλο μίας ημέρας με γ- κάμερα GE – Starcam .
Β. Ανακατασκευή εικόνας
Υπήρξε μια σειρά από παράλληλες εγκάρσιες (ή διαξονικές) εικόνες, κάθετες στον επιμήκη άξονα του ασθενούς, από την τομογραφική ανακατασκευή εικόνας σε μία κάμερα SPECT. Με τη σύγκριση των τομών SPECT έγινε μία εκτίμηση της αιμάτωσης του μυοκαρδίου και αποδείχθηκε η υποψία ισχαιμίας. Στη συνέχεια μελετήθηκε μια σειρά από επιφάνειες ισοϋψών και προσδιορίστηκε η ιδανική τιμή κατωφλίου, η οποία απομονώνει την επιφάνεια του μυοκαρδίου από την υπόλοιπη εικόνα. Τέλος, κατασκευάστηκαν ιστογράμματα κατανομής Stress/ Rest για μια πιο ακριβή προσέγγιση του κατωφλίου απόδοσης.
Γ. Ποσοτικός προσδιορισμός
Στην Τρίτη φάση έγινε προσδιορισμός ενός δείκτη ποσοτικοποίησης για τον προσδιορισμό του συνολικού ποσοτικού μεγέθους της βλάβης ως κλάσμα του χώρου του όγκου του μυοκαρδίου , με βάση τον όγκο ενδιαφέροντος σε ηρεμία και πίεση. Ο δείκτης κυμαίνεται από το 1 (φυσιολογικό) έως το 2(μέγιστη σοβαρότητα).
Αποτελέσματα
Ως αποτέλεσμα, κατηγοριοποιήθηκε ο δείκτης ποσοτικού προσδιορισμού και αντιστοιχίστηκε με τον χαρακτηρισμό της κατάστασης ενός ασθενούς. Οι 15 ασθενείς που δοκιμάστηκαν μπορούν να προσδιοριστούν με βάση το δείκτη αυτό ως φυσιολογικοί, με αναστρέψιμη ισχαιμία ή με μη αναστρέψιμη ισχαιμία.
Συμπέρασμα
Με τη μέθοδο αυτή, μειώνονται οι συνέπειες της μεταβλητότητας του χειριστή και αυξάνεται η αξιοπιστία της διάγνωσης των ανωμαλιών των οργάνων. Επιπρόσθετα, αναμένεται ότι θα υπάρξει επιπλέον σημαντική εξέλιξη στην ποιότητα της εικόνας, αυξάνοντας την εμπιστοσύνη της επεξήγησης της εικόνας. Η εξέλιξη αλγορίθμων σχετικά με την ανάλυση των εικόνων του μυοκαρδίου είναι πιθανό να επιτρέψει την καλύτερη εκτίμηση μικρών και μη διατοιχωματικών μυοκαρδιακών βλαβών.
Λέξεις-κλειδιά: ποσοτικοποίηση, όγκος, στρες, μυοκάρδιο