Προσκόλληση στους γονείς—Σχέδιο Κοινωνικής Ανάπτυξης Σιάτλ

Περιγραφή

Η Κλίμακα Attachment to Parents—Seattle Social Development Project (SSDP) είναι ένα ψυχομετρικό εργαλείο που αναπτύχθηκε για να αξιολογήσει την προσκόλληση των παιδιών προς τους γονείς τους. Το εργαλείο αυτό χρησιμοποιείται στο πλαίσιο του Seattle Social Development Project, μιας μακροχρόνιας μελέτης που εξετάζει την ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων και τις επιπτώσεις των διαπροσωπικών σχέσεων στην ψυχική υγεία και την κοινωνική συμπεριφορά.

Στόχος

Ο στόχος της κλίμακας Attachment to Parents—SSDP είναι να μετρήσει το βαθμό στον οποίο τα παιδιά αισθάνονται συναισθηματική σύνδεση και προσκόλληση στους γονείς τους. Αυτή η μέτρηση μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση των επιδράσεων της γονεϊκής προσκόλλησης στην ανάπτυξη των παιδιών, συμπεριλαμβανομένων των ακαδημαϊκών επιδόσεων, της κοινωνικής συμπεριφοράς και της ψυχικής υγείας. Τα δεδομένα από την κλίμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από ερευνητές, εκπαιδευτικούς και συμβούλους για την ανάπτυξη παρεμβάσεων που ενισχύουν τις υγιείς οικογενειακές σχέσεις.

Ανάλυση

Η κλίμακα περιλαμβάνει μια σειρά από δηλώσεις που αξιολογούν τη συναισθηματική σύνδεση και την αλληλεπίδραση των παιδιών με τους γονείς τους. Οι συμμετέχοντες καλούνται να απαντήσουν σε δηλώσεις χρησιμοποιώντας μια κλίμακα Likert (π.χ. από 1 = Διαφωνώ έντονα έως 5 = Συμφωνώ έντονα).
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων περιλαμβάνει:

Υπολογισμός Σκορ: Οι απαντήσεις αθροίζονται για να υπολογιστούν τα συνολικά σκορ που αντιπροσωπεύουν το επίπεδο της προσκόλλησης προς τους γονείς.
Ερμηνεία Σκορ: Τα σκορ συγκρίνονται με κανονιστικά δεδομένα για να καθοριστεί το επίπεδο της συναισθηματικής σύνδεσης και της προσκόλλησης του παιδιού στους γονείς του. Υψηλότερα σκορ υποδηλώνουν μεγαλύτερη προσκόλληση.
Στατιστική Ανάλυση: Περαιτέρω ανάλυση μπορεί να πραγματοποιηθεί για να διερευνηθούν οι σχέσεις μεταξύ της γονεϊκής προσκόλλησης και άλλων παραγόντων, όπως η ακαδημαϊκή επίδοση, η κοινωνική συμπεριφορά και η ψυχική υγεία.

Βαθμονόμηση

Η βαθμονόμηση της κλίμακας Attachment to Parents—SSDP πραγματοποιείται μέσω μελετών σε μεγάλα και διαφοροποιημένα δείγματα παιδιών και εφήβων για να καθοριστούν τα κανονιστικά δεδομένα και να εξασφαλιστεί η αξιοπιστία και η εγκυρότητα του εργαλείου. Οι βαθμολογίες τυποποιούνται ώστε να επιτρέπουν την αξιόπιστη σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ διαφορετικών πληθυσμών και υποομάδων.

Βιβλιογραφία

Hawkins, J. D., Catalano, R. F., Kosterman, R., Abbott, R., & Hill, K. G. (1999). “Preventing adolescent health-risk behaviors by strengthening protection during childhood.” Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine, 153(3), 226-234.
Catalano, R. F., Haggerty, K. P., Oesterle, S., Fleming, C. B., & Hawkins, J. D. (2004). “The importance of bonding to school for healthy development: Findings from the Social Development Research Group.” Journal of School Health, 74(7), 252-261.
Kim, H. K., & Cicchetti, D. (2004). “Longitudinal pathways linking child maltreatment, emotion regulation, peer relations, and psychopathology.” Journal of Child Psychology and Psychiatry, 45(4), 609-619.
Sroufe, L. A., Egeland, B., Carlson, E. A., & Collins, W. A. (2005). “The development of the person: The Minnesota Study of Risk and Adaptation from Birth to Adulthood.” Guilford Press.
Ainsworth, M. D. S., Blehar, M. C., Waters, E., & Wall, S. (1978). “Patterns of attachment: A psychological study of the strange situation.” Lawrence Erlbaum Associates.