Κλίμακα Αιτιατικής Διάστασης II

 

 

Συνοπτικά

 

Η “Causal Dimension Scale II” είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο τα άτομα αντιλαμβάνονται και αποδίδουν τις αιτίες των γεγονότων και των αποτελεσμάτων στη ζωή τους. Η σωστή σχεδίαση, ανάλυση και βαθμονόμηση της κλίμακας εξασφαλίζουν την αξιοπιστία και εγκυρότητα των αποτελεσμάτων, παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες για την κατανόηση των αντιλήψεων αιτιότητας και την επίδρασή τους στην ψυχολογική ευημερία και την απόδοση.

 

Στόχος

 

Ο κύριος στόχος της “Causal Dimension Scale II” (CDS-II) είναι η αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο τα άτομα αντιλαμβάνονται και αποδίδουν τις αιτίες των γεγονότων και των αποτελεσμάτων στη ζωή τους. Η κλίμακα αυτή εξετάζει τις διαστάσεις της αιτιότητας, όπως η εσωτερικότητα/εξωτερικότητα, η σταθερότητα, και ο έλεγχος, προσδιορίζοντας πώς αυτές οι διαστάσεις επηρεάζουν τις πεποιθήσεις και τις αντιδράσεις των ατόμων.

 

Ανάλυση

 

Η ανάλυση των δεδομένων που συλλέγονται από την κλίμακα CDS-II περιλαμβάνει:
Περιγραφική Στατιστική: Παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών των δεδομένων, όπως μέσοι όροι, διακυμάνσεις και ποσοστά, για την κατανόηση της κατανομής των αιτιολογικών διαστάσεων μεταξύ των συμμετεχόντων.
Ανάλυση Συχνοτήτων: Καταγραφή και ανάλυση της συχνότητας των αντιλήψεων αιτιότητας για κάθε διάσταση.
Συγκριτική Ανάλυση: Σύγκριση των απαντήσεων μεταξύ διαφορετικών ομάδων συμμετεχόντων (π.χ., φύλο, ηλικιακές ομάδες, επαγγελματική κατάσταση).
Συσχέτιση: Εξέταση της σχέσης μεταξύ των διαστάσεων αιτιότητας και άλλων παραμέτρων, όπως η ψυχολογική ευημερία, η αυτοεκτίμηση, και η απόδοση.
Παραγοντική Ανάλυση: Εξέταση της δομής της κλίμακας για την επαλήθευση των θεωρητικών διαστάσεων της αιτιότητας.

 

Βαθμονόμηση

 

Η βαθμονόμηση της κλίμακας CDS-II περιλαμβάνει τη διαδικασία της αξιολόγησης της αξιοπιστίας και της εγκυρότητας του εργαλείου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω:
Προκαταρκτικών Δοκιμών: Δοκιμή της κλίμακας σε μικρό δείγμα συμμετεχόντων για τον εντοπισμό και τη διόρθωση προβλημάτων.
Ανάλυση Αξιοπιστίας: Χρήση στατιστικών μεθόδων, όπως το Cronbach’s alpha, για την αξιολόγηση της εσωτερικής συνέπειας της κλίμακας.
Ανάλυση Εγκυρότητας: Εξέταση της εγκυρότητας περιεχομένου, κριτηρίου και κατασκευής για να διασφαλιστεί ότι η κλίμακα μετρά αυτό που προορίζεται να μετρήσει.
Διασταυρωμένη Επικύρωση: Χρήση δεδομένων από διαφορετικά δείγματα για την επαλήθευση της αξιοπιστίας και της εγκυρότητας των αποτελεσμάτων.

 

Βιβλιογραφία

 

Weiner, B. (1985). An Attributional Theory of Achievement Motivation and Emotion. Psychological Review, 92(4), 548-573.
McAuley, E., Duncan, T. E., & Russell, D. W. (1992). Measuring causal attributions: The revised causal dimension scale (CDSII). Personality and Social Psychology Bulletin, 18(5), 566-573.
DeVellis, R. F. (2016). Scale Development: Theory and Applications (4th ed.). Sage Publications.
Fowler, F. J. (2013). Survey Research Methods (5th ed.). Sage Publications.
Rotter, J. B. (1966). Generalized expectancies for internal versus external control of reinforcement. Psychological Monographs: General and Applied, 80(1), 1-28.
Kelley, H. H., & Michela, J. L. (1980). Attribution Theory and Research. Annual Review of Psychology, 31, 457-501.