Αυτο-Αποτελεσματικότητα Παιδιών στις Αλληλεπιδράσεις με Συνομήλικους [CSEIPI]

 

Ανάλυση

 

Η Αυτο-Αποτελεσματικότητα Παιδιών στις Αλληλεπιδράσεις με Συνομήλικους είναι ένα ψυχομετρικό εργαλείο που σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την πεποίθηση των παιδιών στις ικανότητές τους να αλληλεπιδρούν αποτελεσματικά με τους συνομηλίκους τους.

 

Στόχος

 

Ο κύριος στόχος αυτής της κλίμακας είναι να παρέχει μια αξιόπιστη και έγκυρη μέτρηση της αυτο-αποτελεσματικότητας των παιδιών στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.

 

Βαθμονόμηση

 

Η κλίμακα περιλαμβάνει δηλώσεις που βαθμολογούνται από τα παιδιά σε μια κλίμακα Likert 5 ή 7 βαθμίδων, από 1 (ποτέ) έως 5 ή 7 (πάντα). Οι δηλώσεις καλύπτουν διάφορες πτυχές της αυτο-αποτελεσματικότητας στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, όπως τις κοινωνικές δεξιότητες, την επίλυση συγκρούσεων, τη συμμετοχή σε ομάδες και την αντιμετώπιση κοινωνικών συγκρούσεων.

 

Βιβλιογραφία

 

Bandura, A. (1990). Perceived self-efficacy in the exercise of control over AIDS infection. Evaluation and Program Planning, 13(1), 9-17.

Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. Freeman.

Muris, P. (2001). A brief questionnaire for measuring self-efficacy in youths. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 23(3), 145-149.

Wheeler, V. A., & Ladd, G. W. (1982). Assessment of children’s self-efficacy for social interaction with peers. Developmental Psychology, 18(6), 795-805.

Connolly, J. A., & Doyle, A. B. (1981). Assessment of social self-efficacy in preschoolers: Teachers’ ratings of two dimensions of social behavior. Developmental Psychology, 17(6), 796-805.