Έρευνα Επικοινωνιακής Πρόθεσης

Περιγραφή

Το Communicatieve Intentie Onderzoek είναι ένα διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των επικοινωνιακών δεξιοτήτων των παιδιών, επικεντρώνοντας κυρίως στις προθέσεις που κρύβονται πίσω από τις επικοινωνιακές τους προσπάθειες. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την αναγνώριση της επικοινωνιακής ικανότητας των παιδιών που δεν χρησιμοποιούν τη λεκτική γλώσσα αποτελεσματικά.

Ανάλυση

Η ανάλυση στο CIO περιλαμβάνει την παρατήρηση και την αξιολόγηση της επικοινωνιακής συμπεριφοράς του παιδιού. Ορισμένα στοιχεία που αξιολογούνται περιλαμβάνουν:
Λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία: Περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο το παιδί χρησιμοποιεί λέξεις, χειρονομίες ή εκφράσεις για να επικοινωνήσει.
Τύποι επικοινωνιακής πρόθεσης: Περιλαμβάνει την ανάλυση των προθέσεων πίσω από την επικοινωνία, όπως το να ζητήσει κάτι, να δηλώσει κάτι, να εκφράσει συναισθήματα ή να ζητήσει πληροφορίες.
Πρωτοβουλία και ανταπόκριση: Αξιολογείται η ικανότητα του παιδιού να ξεκινάει επικοινωνιακές αλληλεπιδράσεις και να ανταποκρίνεται στις αλληλεπιδράσεις άλλων.

Στόχος

Ο κύριος στόχος του CIO είναι να:
Κατανοήσει τις Επικοινωνιακές Ανάγκες: Αναγνωρίσει τις επικοινωνιακές προθέσεις και τις ανάγκες του παιδιού, παρέχοντας πληροφορίες για τη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία.
Υποστηρίξει την Παρέμβαση: Οδηγήσει στην ανάπτυξη εξατομικευμένων προγραμμάτων παρέμβασης που θα ενισχύσουν τις επικοινωνιακές δεξιότητες των παιδιών.
Αξιολογήσει την Πρόοδο: Παρακολουθήσει τις αλλαγές στην επικοινωνιακή ικανότητα με την πάροδο του χρόνου.

Βαθμονόμηση

Η βαθμονόμηση στο CIO πραγματοποιείται μέσω της ποιοτικής ανάλυσης των παρατηρήσεων, αντί της ποσοτικής βαθμολόγησης. Οι επαγγελματίες καταγράφουν και αναλύουν τις επικοινωνιακές αλληλεπιδράσεις του παιδιού για να εντοπίσουν μοτίβα και συγκεκριμένες ανάγκες.

Βιβλιογραφία

Bates, E., Camaioni, L., & Volterra, V. (1975). The acquisition of performatives prior to speech. In Journal of Child Language, 2(3), 320-340.
Prutting, C. A., & Kirchner, D. M. (1987). A clinical appraisal of the pragmatic aspects of language. Journal of Speech and Hearing Disorders, 52(2), 105-119.
Bruner, J. (1983). Child’s talk: Learning to use language. New York: Norton.