ΚΛΙΜΑΚΑ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΕΙΑΣ (COPS)

Περιγραφή

Η COPS είναι μια κλίμακα αυτοαναφοράς που αποτελείται από διάφορα στοιχεία τα οποία αξιολογούν τις αρνητικές συνέπειες της τελειομανίας. Οι συμμετέχοντες καλούνται να αξιολογήσουν τον βαθμό στον οποίο συμφωνούν με μια σειρά δηλώσεων που σχετίζονται με τα αποτελέσματα της τελειομανίας, όπως:
Ψυχολογικές Επιπτώσεις: Περιλαμβάνει συναισθήματα άγχους, κατάθλιψης, ή χαμηλής αυτοεκτίμησης λόγω της πίεσης για τελειότητα.
Κοινωνικές Επιπτώσεις: Αφορά τις δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις ή την κοινωνική απομόνωση που μπορεί να προκύψουν από την τελειομανία.
Επαγγελματικές Επιπτώσεις: Εκτιμά τις επιπτώσεις στην επαγγελματική ζωή, όπως η επαγγελματική εξουθένωση ή η δυσκολία ολοκλήρωσης εργασιών λόγω υπερβολικού ελέγχου.

Ανάλυση

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων της COPS επιτρέπει την εκτίμηση των επιπτώσεων της τελειομανίας σε διάφορους τομείς της ζωής του ατόμου. Οι απαντήσεις συλλέγονται χρησιμοποιώντας μια κλίμακα Likert, και οι συνολικές βαθμολογίες υποδεικνύουν το επίπεδο και τις περιοχές που επηρεάζονται περισσότερο από την τελειομανία.

Στόχος

Οι κύριοι στόχοι της COPS είναι:
Αναγνώριση των Επιπτώσεων: Να εντοπίσει και να κατανοήσει τις αρνητικές συνέπειες που έχει η τελειομανία στην ψυχολογική και κοινωνική ευημερία του ατόμου.
Καθοδήγηση Θεραπευτικών Παρεμβάσεων: Να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας για την ανάπτυξη στρατηγικών παρέμβασης που θα βοηθήσουν στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων της τελειομανίας.
Εκτίμηση της Προόδου: Να επιτρέψει την παρακολούθηση της αλλαγής στις συνέπειες της τελειομανίας με την πάροδο του χρόνου ή ως αποτέλεσμα θεραπευτικών παρεμβάσεων.

Βαθμονόμηση

Η βαθμονόμηση στην COPS γίνεται μέσω της άθροισης των απαντήσεων των συμμετεχόντων στις διάφορες δηλώσεις. Η συνολική βαθμολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιοριστεί το επίπεδο των αρνητικών επιπτώσεων της τελειομανίας. Υψηλότερες βαθμολογίες υποδηλώνουν μεγαλύτερη επιβάρυνση από τις συνέπειες της τελειομανίας.

Βιβλιογραφία

Frost, R. O., Marten, P., Lahart, C., & Rosenblate, R. (1990). The dimensions of perfectionism. Cognitive Therapy and Research, 14(5), 449-468.
Hewitt, P. L., & Flett, G. L. (1991). Perfectionism in the self and social contexts: Conceptualization, assessment, and association with psychopathology. Journal of Personality and Social Psychology, 60(3), 456-470.