Δείκτης Προσαρμογής και Αξιών [IAV]

 

Ανάλυση

 

Ο Δείκτης Προσαρμογής και Αξιών χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ικανότητας ενός ατόμου να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της ζωής του και να κατανοεί και να ιεραρχεί τις προσωπικές του αξίες. Στόχος είναι να κατανοηθούν οι σχέσεις μεταξύ της προσαρμογής σε διάφορους τομείς της ζωής και της επίδρασης των προσωπικών αξιών στη διαδικασία προσαρμογής.

 

Στόχος

 

Ο κύριος στόχος του Δείκτη Προσαρμογής και Αξιών είναι να μετρήσει την ικανότητα του ατόμου να προσαρμόζεται σε διάφορες καταστάσεις, προκλήσεις και αλλαγές στη ζωή του, να κατανοήσει τις βασικές αξίες που καθοδηγούν τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις του ατόμου και να διερευνήσει πώς οι προσωπικές αξίες επηρεάζουν την προσαρμογή και τη γενική ευημερία του ατόμου.

 

Βαθμονόμηση

 

Ο Δείκτης Προσαρμογής και Αξιών συνήθως περιλαμβάνει ερωτήσεις ή δηλώσεις που οι συμμετέχοντες βαθμολογούν σε μια κλίμακα Likert. Η συνολική βαθμολογία υπολογίζεται με την άθροιση ή τη μέση τιμή των βαθμολογιών για τις επιμέρους δηλώσεις. Υψηλότερες βαθμολογίες υποδηλώνουν καλύτερη προσαρμογή και μεγαλύτερη σαφήνεια στις προσωπικές αξίες.

 

Βιβλιογραφία

 

Rokeach, M. (1973). “The Nature of Human Values.” Free Press.

Germain, C. P. (1978). “The Adjustment to Stress: A Model of Coping and Adaptation.” Social Science & Medicine, 12(8), 605-611.

Schwartz, S. H. (1992). “Universals in the Content and Structure of Values: Theoretical Advances and Empirical Tests in 20 Countries.” In: M. Zanna (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology (pp. 1-65). Academic Press.

Carver, C. S., & Connor-Smith, J. (2010). “Personality and Coping.” Annual Review of Psychology, 61, 679-704.

Ryff, C. D. (1989). “Happiness is everything, or is it? Exploration of the meaning of psychological well-being.” Journal of Personality and Social Psychology, 57(6), 1069-1081.