Δείκτης Ατομικών Προστατευτικών Παραγόντων [IPFI]

 

Ανάλυση

 

Ο Δείκτης Ατομικών Προστατευτικών Παραγόντων είναι σχεδιασμένος για την αξιολόγηση των προσωπικών προστατευτικών παραγόντων που μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση των κινδύνων και την προώθηση της ψυχικής και σωματικής ευημερίας ενός ατόμου. Οι προστατευτικοί παράγοντες είναι χαρακτηριστικά, ικανότητες, ή συνθήκες που ενισχύουν την ανθεκτικότητα ενός ατόμου σε δυσκολίες και προκλήσεις.

 

Στόχος

 

Ο κύριος στόχος του δείκτη είναι να αναγνωρίσει και να μετρήσει τους προσωπικούς προστατευτικούς παράγοντες που συνεισφέρουν στην ανθεκτικότητα του ατόμου και να κατανοήσει πώς αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν στην ικανότητα του ατόμου να αντιμετωπίζει δυσκολίες και να διαχειρίζεται το άγχος.

 

Βαθμονόμηση

 

Ο δείκτης περιλαμβάνει ερωτήσεις ή δηλώσεις που οι συμμετέχοντες βαθμολογούν σε μια κλίμακα Likert (π.χ., από 1 – «Διαφωνώ απόλυτα» έως 5 ή 7 – «Συμφωνώ απόλυτα»). Οι ερωτήσεις μπορεί να επικεντρώνονται σε τομείς, όπως την αυτοκετίμηση και αυτοπεποίθηση, την κοινωνική υποστήριξη και την προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα.

 

Βιβλιογραφία

 

Rutter, M. (1987). “Psychosocial Resilience and Protective Mechanisms.” American Journal of Orthopsychiatry, 57(3), 316-331.

Masten, A. S. (2001). “Ordinary Magic: Resilience Processes in Development.” American Psychologist, 56(3), 227-238.

Werner, E. E., & Smith, R. S. (2001). “Vulnerable but Invincible: A Longitudinal Study of Resilient Children and Youth.” American Psychological Association.

Luthar, S. S., Cicchetti, D., & Becker, B. (2000). “The Construct of Resilience: A Critical Evaluation and Guidelines for Future Work.” Child Development, 71(3), 543-562.

Snyder, C. R., & Sullivan, J. M. (2008). “The Psychology of Hope: A Scientific Approach to Self-Efficacy and Resilience.” Oxford University Press.