Περιγραφή
Η Loyola Generativity Scale (LGS) είναι ένα εργαλείο αξιολόγησης που σχεδιάστηκε για να μετρήσει τη γενετικότητα, ή την επιθυμία ενός ατόμου να αφήσει ένα θετικό αντίκτυπο στις μελλοντικές γενιές. Η γενετικότητα αναφέρεται στην τάση των ανθρώπων να επενδύουν χρόνο και ενέργεια στην ανάπτυξη, την καθοδήγηση, και την υποστήριξη των νεότερων ατόμων, καθώς και στην προσφορά κληρονομιάς στην κοινωνία μέσω της δημιουργικής και κοινωνικής δραστηριότητας.
Η κλίμακα αναπτύχθηκε από τον Jeffrey J. Arnett και παρέχει μέτρα της προσωπικής ικανοποίησης και της επιθυμίας για γενετικότητα σε διάφορους τομείς της ζωής, όπως οι οικογενειακές σχέσεις, η εργασία και η κοινωνική συμμετοχή.
Στόχος
Ο κύριος στόχος της Loyola Generativity Scale είναι να:
Μετρήσει τη Γενετικότητα: Αξιολογεί την προδιάθεση του ατόμου να επενδύσει και να προσφέρει στην κοινωνία και στις επόμενες γενιές.
Εξετάσει Συμπεριφορές και Στάσεις: Καταγράφει τις συμπεριφορές και τις στάσεις που σχετίζονται με τη γενετικότητα, όπως η καθοδήγηση άλλων, η συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες και η δημιουργία κληρονομιάς.
Διερευνήσει τη Σχέση με Ψυχολογικούς Δείκτες: Εξετάζει πώς η γενετικότητα συνδέεται με άλλους ψυχολογικούς δείκτες, όπως η ευημερία, η ικανοποίηση από τη ζωή, και η ψυχική υγεία.
Εντοπίσει Περιοχές Παρέμβασης: Παρέχει στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη προγραμμάτων που προάγουν την προσωπική ανάπτυξη και την κοινωνική συμμετοχή.
Ανάλυση
Η ανάλυση των δεδομένων από τη Loyola Generativity Scale περιλαμβάνει:
Αξιοπιστία: Μετράται μέσω του Cronbach’s alpha για να αξιολογηθεί η εσωτερική συνοχή των ερωτήσεων της κλίμακας. Υψηλές τιμές δείχνουν ότι η κλίμακα είναι αξιόπιστη στην εκτίμηση της γενετικότητας.
Ανάλυση Παραγόντων: Χρησιμοποιείται για την επιβεβαίωση της δομικής εγκυρότητας της κλίμακας και την κατανόηση των βασικών παραμέτρων της γενετικότητας.
Συσχετίσεις: Εξετάζονται οι συσχετίσεις μεταξύ των βαθμολογιών στη γενετικότητα και άλλων ψυχολογικών ή κοινωνικών μεταβλητών, όπως η ψυχική ευημερία, η κοινωνική υποστήριξη, και η ικανοποίηση από τη ζωή.
Βαθμονόμηση
Η βαθμονόμηση της Loyola Generativity Scale περιλαμβάνει:
Ερωτηματολόγια: Οι συμμετέχοντες απαντούν σε ερωτήσεις βασισμένες σε κλίμακες Likert (συνήθως 5 βαθμίδων), όπου αξιολογούν τις δικές τους τάσεις προς τη γενετικότητα.
Συνολικές Βαθμολογίες: Υπολογίζονται οι συνολικές βαθμολογίες για τη γενετικότητα και συγκρίνονται με άλλες μεταβλητές ή δείκτες ευημερίας.
Ανάλυση Διαστάσεων: Εξετάζονται οι διαστάσεις της γενετικότητας που περιλαμβάνονται στη κλίμακα για να κατανοηθεί η επιρροή τους στην προσωπική ανάπτυξη και την κοινωνική συμμετοχή.
Βιβλιογραφία
Erikson, E. H. (1950). Childhood and Society. Norton & Company.
McAdams, D. P., & de St. Aubin, E. (1992). “A theory of generativity and its assessment through self-report, behavioral acts, and narrative themes.” In D. P. McAdams & E. de St. Aubin (Eds.), Generativity and Adult Development: Perspectives on Person-Environment Development (pp. 151-173). American Psychological Association.
Arnett, J. J. (1994). “The role of generativity in the development of the self.” In J. J. Arnett & L. M. R. Neimeyer (Eds.), Developmental Perspectives on Generativity (pp. 201-226). Routledge.
Kotre, J. (1984). Generativity and Aging: A Study in the Psychology of Human Development. Johns Hopkins University Press.
Loyola, G. (2000). “Generativity and its Measurement: The Loyola Generativity Scale.” Journal of Personality Assessment, 75(3), 307-324.