Κλίμακα Αντιλήψεων για τον Ρόλο του Πατέρα μετά το Διαζύγιο

Ανάλυση

Η ανάλυση της Κλίμακας Αντιλήψεων για τον Ρόλο του Πατέρα μετά το Διαζύγιο περιλαμβάνει την εξέταση των στάσεων και των πιστεύω σχετικά με τη συμμετοχή του πατέρα στη ζωή του παιδιού μετά από ένα διαζύγιο. Αυτή η ανάλυση στοχεύει να κατανοήσει τις διαφορετικές διαστάσεις της πατρότητας, όπως η οικονομική υποστήριξη, η συναισθηματική διαθεσιμότητα, και η συμμετοχή στις δραστηριότητες του παιδιού. Χρησιμοποιούνται στατιστικές μέθοδοι για την ανάλυση δεδομένων από δείγματα πληθυσμού προκειμένου να εντοπιστούν τάσεις και κοινές αντιλήψεις.

Στόχος

Ο στόχος της κλίμακας είναι να αξιολογήσει και να κατηγοριοποιήσει τις αντιλήψεις για τη σημασία και το ρόλο του πατέρα μετά το διαζύγιο. Επιπλέον, αποσκοπεί στο να αναδείξει τη συνεισφορά του πατέρα στην ευημερία του παιδιού και να ενθαρρύνει πολιτικές και πρακτικές που υποστηρίζουν τη διατήρηση ενός ενεργού ρόλου του πατέρα, ανεξαρτήτως των αλλαγών που επιφέρει το διαζύγιο.

Βαθμονόμηση

Η βαθμονόμηση της ΚΑΡΡΠΔ γίνεται συνήθως με τη χρήση μιας κλίμακας Likert, όπου οι συμμετέχοντες αξιολογούν τη συμφωνία τους με μια σειρά δηλώσεων που αφορούν τον ρόλο του πατέρα. Οι επιλογές μπορεί να κυμαίνονται από το “διαφωνώ απόλυτα” έως το “συμφωνώ απόλυτα”. Οι συνολικές βαθμολογίες βοηθούν στην κατηγοριοποίηση των απόψεων ως θετικές, αρνητικές ή ουδέτερες, παρέχοντας ένα πλαίσιο για τη μελέτη των κοινωνικών τάσεων και των ατομικών διαφορών.

Βιβλιογραφία

Lamb, M. E. (Ed.). (2010). The Role of the Father in Child Development. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.Εξετάζει τον ρόλο του πατέρα στην ανάπτυξη του παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι πατέρες μετά από διαζύγιο.Amato, P. R. (2000). The consequences of divorce for adults and children. Journal of Marriage and Family, 62(4), 1269-1287.Συζητά τις επιπτώσεις του διαζυγίου τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά, με έμφαση στις αλλαγές στον πατρικό ρόλο.Kelly, J. B., & Emery, R. E. (2003). Children’s adjustment following divorce: Risk and resilience perspectives. Family Relations, 52(4), 352-362.Επικεντρώνεται στην προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο και τονίζει τη σημασία της συμμετοχής και των δύο γονέων. Hetherington, E. M., & Stanley-Hagan, M. (1999). The adjustment of children with divorced parents: A risk and resiliency perspective. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 40(1), 129-140.Αναλύει την προσαρμογή των παιδιών και τον ρόλο της γονικής υποστήριξης σε μετα-διαζυγικές καταστάσεις.