Κλίμακα Αυτοαναφοράς Συχνότητας Προβληματικής Συμπεριφοράς [SRD-PBFS]

Ανάλυση

Η Κλίμακα Αυτοαναφοράς Συχνότητας Προβληματικής Συμπεριφοράς (Self-Reported Delinquency – Problem Behavior Frequency Scale) είναι σχεδιασμένη για να μετρήσει τη συχνότητα εμφάνισης επιβλαβών ή παραβατικών συμπεριφορών που αναφέρουν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες. Αυτή η κλίμακα συχνά χρησιμοποιείται σε έρευνες που αφορούν τη νεανική παραβατικότητα, τις συμπεριφορές κινδύνου και τα προβλήματα συμπεριφοράς γενικότερα.

Στόχος

Ο κύριος στόχος της κλίμακας είναι να αξιολογήσει την έκταση και τη συχνότητα των προβληματικών συμπεριφορών που αναφέρονται από τους συμμετέχοντες και να κατανοήσει τη σχέση μεταξύ της συχνότητας εμφάνισης αυτών των συμπεριφορών και άλλων ψυχολογικών ή κοινωνικών παραμέτρων.

Βαθμονόμηση

Η κλίμακα περιλαμβάνει μια σειρά από δηλώσεις ή ερωτήσεις σχετικά με τις συμπεριφορές που μπορεί να θεωρηθούν προβληματικές, παραβατικές ή επικίνδυνες. Οι συμμετέχοντες καλούνται να αξιολογήσουν πόσο συχνά εμπλέκονται σε αυτές τις συμπεριφορές χρησιμοποιώντας μια κλίμακα Likert ή άλλη κλίμακα συχνότητας. Συνήθως, οι κλίμακες είναι από 1 (ποτέ) έως 5 ή 7 (πολύ συχνά).

Βιβλιογραφία

Jessor, R., & Jessor, S. L. (1977). Problem Behavior and Psychosocial Development: A Longitudinal Study of Youth. Academic Press.

Elliott, D. S., & Ageton, S. S. (1980). Reconciling Self-Report and Official Measures of Criminality. In The Sociology of Crime and Delinquency (pp. 30-51). Cambridge University Press.

Moffitt, T. E. (1993). Adolescent-Limited and Life-Course-Persistent Antisocial Behavior: A Developmental Taxonomy. Psychological Review, 100(4), 674-701.

Farrington, D. P. (1995). The Development of Offending and Antisocial Behaviour from Childhood: Key Findings from the Cambridge Study in Delinquent Development. Cambridge University Press.

Klaus, M., & Hodge, C. (1999). Self-Reported Delinquency and Adolescent Antisocial Behavior: A Review of the Literature. Journal of Adolescent Research, 14(1), 66-89.