ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

 

 

Περιγραφή

 

Το Ερωτηματολόγιο Εντυπώσεων Υποκειμένων (Subject Impressions Questionnaire – SIQ) είναι ένα εργαλείο που σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει τις εντυπώσεις και τις αντιδράσεις των υποκειμένων σχετικά με μια συγκεκριμένη εμπειρία, γεγονός ή παρέμβαση. Το SIQ χρησιμοποιείται συνήθως σε ερευνητικά πλαίσια για να καταγράψει την υποκειμενική εμπειρία των συμμετεχόντων και να κατανοήσει πώς αντιλαμβάνονται και αντιδρούν σε διαφορετικά ερεθίσματα ή καταστάσεις.

 

Στόχος

 

Ο κύριος στόχος του SIQ είναι να παρέχει μια ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση των εντυπώσεων των συμμετεχόντων. Συγκεκριμένα, το SIQ στοχεύει να μετρήσει:
Συναισθηματικές Αντιδράσεις: Πώς αισθάνονται οι συμμετέχοντες σχετικά με την εμπειρία τους.
Γνωστικές Εντυπώσεις: Πώς αντιλαμβάνονται και αξιολογούν οι συμμετέχοντες την εμπειρία.
Συμπεριφορικές Προθέσεις: Πώς σκοπεύουν να δράσουν ή να αντιδράσουν οι συμμετέχοντες μετά την εμπειρία.
Συνολική Ικανοποίηση: Το επίπεδο ικανοποίησης των συμμετεχόντων από την εμπειρία.

 

Ανάλυση

 

Η ανάλυση των δεδομένων που συλλέγονται μέσω του SIQ περιλαμβάνει διάφορες στατιστικές και ποιοτικές μεθόδους για να διασφαλιστεί η αξιοπιστία και η εγκυρότητα του εργαλείου:

Ανάλυση Παραγόντων: Χρησιμοποιείται για να εξεταστεί η εσωτερική δομή του SIQ και να επιβεβαιωθεί ότι οι ερωτήσεις ομαδοποιούνται σωστά στις αντίστοιχες διαστάσεις.
Αξιοπιστία: Εξετάζεται η εσωτερική συνέπεια των υποκλιμάκων του SIQ, συνήθως μέσω του συντελεστή αλφα του Cronbach.
Εγκυρότητα: Ελέγχεται μέσω της συσχέτισης των αποτελεσμάτων του SIQ με άλλα έγκυρα μέτρα εντυπώσεων και αντιδράσεων, για να διασφαλιστεί ότι το εργαλείο μετράει αυτό που προορίζεται να μετρήσει.
Ποιοτική Ανάλυση: Οι ανοικτές ερωτήσεις μπορούν να αναλυθούν μέσω θεματικής ανάλυσης για να αποκαλυφθούν κοινά μοτίβα και θέματα στις υποκειμενικές εντυπώσεις των συμμετεχόντων.

 

Βαθμονόμηση

 

Η βαθμονόμηση του SIQ περιλαμβάνει τα εξής βήματα:
Συλλογή Δεδομένων από Αντιπροσωπευτικά Δείγματα: Συλλέγονται δεδομένα από ποικίλα δείγματα συμμετεχόντων για να εξασφαλιστεί η γενικευσιμότητα των αποτελεσμάτων.
Ανάλυση Κατανομής: Εξετάζεται η κατανομή των βαθμολογιών για να διαπιστωθεί ότι οι βαθμολογίες είναι κανονικά κατανεμημένες και αντιπροσωπευτικές των εντυπώσεων των συμμετεχόντων.
Καθορισμός Κανονικών Τιμών: Αναπτύσσονται κανονικές τιμές και ποσοστά για την ερμηνεία των αποτελεσμάτων, επιτρέποντας τη σύγκριση μεταξύ διαφορετικών ομάδων συμμετεχόντων και διαφορετικών καταστάσεων.

 

Βιβλιογραφία

 

Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22(140), 1-55.
Osgood, C. E., Suci, G. J., & Tannenbaum, P. H. (1957). The measurement of meaning. University of Illinois Press.
Bradley, M. M., & Lang, P. J. (1994). Measuring emotion: The self-assessment manikin and the semantic differential. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 25(1), 49-59.
Fishbein, M., & Ajzen, I. (1975). Belief, attitude, intention, and behavior: An introduction to theory and research. Addison-Wesley.