ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ / ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ & ΑΥΤΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑ (FSCRS-44)
Ανάλυση
Η ανάλυση του FSCRS περιλαμβάνει την αξιολόγηση της αξιοπιστίας και της εγκυρότητας του εργαλείου. Η αξιοπιστία του FSCRS εξετάζεται μέσω της εσωτερικής συνέπειας των ερωτήσεων, που μετράται συνήθως με τον δείκτη Cronbach’s alpha, για να διασφαλιστεί η συνοχή των απαντήσεων. Επίσης, η αξιοπιστία επαναληψιμότητας (test-retest reliability) αξιολογείται μέσω μετρήσεων σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Η εγκυρότητα του εργαλείου εξετάζεται μέσω συγκριτικών μελετών με άλλα μέτρα αυτοκριτικής και αυτοεπιβεβαίωσης, και μέσω αναλύσεων παραγόντων για την επιβεβαίωση της δομής των διαστάσεων που μετρά το FSCRS.
Στόχος
Ο στόχος του FSCRS είναι να παρέχει ένα αξιόπιστο και έγκυρο μέσο για την αξιολόγηση των τάσεων αυτοκριτικής και αυτοεπιβεβαίωσης στα άτομα. Το εργαλείο αυτό χρησιμοποιείται στην ψυχολογική έρευνα για να μελετηθεί η επίδραση της αυτοκριτικής και της αυτοεπιβεβαίωσης στην ψυχική υγεία, τη συναισθηματική ευεξία και την ανθεκτικότητα. Επίσης, χρησιμοποιείται στην κλινική πρακτική για την αναγνώριση ατόμων που μπορεί να έχουν έντονες τάσεις αυτοκριτικής και την ανάπτυξη παρεμβάσεων που στοχεύουν στη βελτίωση της αυτοεπιβεβαίωσης και της συνολικής ψυχικής υγείας.
Βαθμονόμηση
Η βαθμονόμηση του FSCRS γίνεται μέσω μιας κλίμακας Likert, όπου οι απαντήσεις κυμαίνονται από το 0 (ποτέ) έως το 4 (πάντα), ανάλογα με την ένταση της συμφωνίας των ατόμων με τις δηλώσεις του ερωτηματολογίου. Οι συνολικές βαθμολογίες υπολογίζονται αθροίζοντας τις βαθμολογίες των επιμέρους ερωτήσεων για κάθε διάσταση της αυτοκριτικής και της αυτοεπιβεβαίωσης. Υψηλότερες βαθμολογίες στις κλίμακες αυτοκριτικής υποδεικνύουν μεγαλύτερη τάση αυτοκριτικής, ενώ υψηλότερες βαθμολογίες στην κλίμακα αυτοεπιβεβαίωσης υποδεικνύουν καλύτερη ικανότητα αυτοϋποστήριξης.
Βιβλιογραφία
Η βιβλιογραφία για το FSCRS περιλαμβάνει σημαντικές μελέτες που τεκμηριώνουν την ανάπτυξη και την επικύρωση του εργαλείου. Μία από τις θεμελιώδεις μελέτες είναι αυτή των Gilbert, Clarke, Hempel, Miles και Irons (2004), που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “British Journal of Clinical Psychology”. Η μελέτη αυτή παρέχει λεπτομερή περιγραφή της ανάπτυξης του FSCRS, της αξιολόγησης της ψυχομετρικής του αξιοπιστίας και εγκυρότητας, καθώς και της χρήσης του σε διάφορους πληθυσμούς. Επιπλέον, η εργασία των Whelton και Greenberg (2005) εξετάζει τη σχέση μεταξύ της αυτοκριτικής, της αυτοεπιβεβαίωσης και της συναισθηματικής ευεξίας, υποστηρίζοντας τη χρησιμότητα του FSCRS στην έρευνα και την κλινική πρακτική.