Η Κλίμακα Αλλοτρίωσης του Τράβις

 

 

Ανάλυση

 

Η ανάλυση της Travis’s Alienation Scale περιλαμβάνει την αξιολόγηση της ψυχομετρικής αξιοπιστίας και εγκυρότητας του εργαλείου. Η εσωτερική συνέπεια των ερωτήσεων αξιολογείται μέσω του δείκτη Cronbach’s alpha για να διασφαλιστεί η συνοχή των απαντήσεων. Η αξιοπιστία επαναληψιμότητας (test-retest reliability) εξετάζεται μέσω μετρήσεων σε διαφορετικές χρονικές στιγμές για να επιβεβαιωθεί η σταθερότητα των απαντήσεων. Η εγκυρότητα του εργαλείου εξετάζεται μέσω συγκριτικών μελετών με άλλα μέτρα αποξένωσης και κοινωνικής απομόνωσης, καθώς και μέσω αναλύσεων παραγόντων για την επιβεβαίωση της δομής της κλίμακας.

 

Στόχος

 

Ο στόχος της Travis’s Alienation Scale είναι να παρέχει ένα αξιόπιστο και έγκυρο μέσο για την αξιολόγηση της αποξένωσης που βιώνουν τα άτομα. Το εργαλείο αυτό χρησιμοποιείται στην ψυχολογική και κοινωνιολογική έρευνα για να μελετηθεί η επίδραση της αποξένωσης στην ψυχική υγεία, την κοινωνική συμπεριφορά και την κοινωνική συνοχή. Επίσης, είναι χρήσιμο στην κλινική πρακτική για την αναγνώριση ατόμων που μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα αποξένωσης και την ανάπτυξη παρεμβάσεων που στοχεύουν στη μείωση της αποξένωσης και την ενίσχυση της κοινωνικής ενσωμάτωσης.

 

Βαθμονόμηση

 

Η βαθμονόμηση της Travis’s Alienation Scale γίνεται μέσω μιας κλίμακας Likert, όπου οι απαντήσεις κυμαίνονται από το 1 (διαφωνώ απόλυτα) έως το 5 (συμφωνώ απόλυτα), ανάλογα με την ένταση της συμφωνίας των ατόμων με τις δηλώσεις του ερωτηματολογίου. Οι συνολικές βαθμολογίες υπολογίζονται αθροίζοντας τις βαθμολογίες των επιμέρους ερωτήσεων. Υψηλότερες βαθμολογίες υποδεικνύουν μεγαλύτερο βαθμό αποξένωσης.

 

Βιβλιογραφία

 

Η βιβλιογραφία για την Travis’s Alienation Scale περιλαμβάνει σημαντικές μελέτες που τεκμηριώνουν την ανάπτυξη και την επικύρωση του εργαλείου. Μία από τις θεμελιώδεις μελέτες είναι αυτή του Robert Travis (1993), που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Journal of Social Psychology”. Η μελέτη αυτή παρέχει λεπτομερή περιγραφή της ανάπτυξης της κλίμακας, της αξιολόγησης της ψυχομετρικής της αξιοπιστίας και εγκυρότητας, καθώς και της εφαρμογής της σε διάφορους πληθυσμούς. Επιπλέον, μελέτες όπως αυτή των Seeman (1959) εξετάζουν τις θεωρητικές βάσεις της αποξένωσης και τις επιπτώσεις της στην κοινωνική και ψυχολογική ευεξία, υποστηρίζοντας τη χρησιμότητα της Travis’s Alienation Scale στην έρευνα και την κλινική πρακτική.